Lipurtá og óskin stóra

Einu sinni var afar lítil dverga stelpa sem bjó í litla sveppnum sínum með mömmu sinni, pabba sínum og óþolandi stóra bróður!.

Litla dvergastelpan hét lipurtá því hún var svo létt á fæti - enda var hún svo smávaxin. Lipurtá átti sér þá ósk heitasta og stækka nútíð því það var strembið út af að vera lítill dvergur. Það var svo til ekkert sem hún myndi ekki gera til þess að fá þá ósk uppfillta. Dag nokkurn var lipurtá útí skó og hitti þar gamla uglu, Uglan og Lipurtá fóru að tala mikið saman og áður en Lipurtá vissi af var hún farin að segja uglunni hvað henni langaði, svo mikið að vera stór, þá sagði uglan henni frá galdramanni og næsta dag fór Lipurtá að leita af galdramanninum út í skógi og leitaði svakalega lengi þangað til að hún var búin að leita í öllum skóginum og kominn svo langt inní hann að hún var týnd. Þó ákvað hún að hætta að leita og fá sér hundasúrur að éta. En á einu tré sá Lipurtá skilti sem var svo hátt uppi að hún gat ekki lesið það, en þá kom uglan og flaug upp með Lipurtá en á skiltinu stóð hvar galdrakarlinn ætti heima og Lipurtá kommst til hanns og stækkaði.